Her geliþin, bir gidiþti aslýnda. yine de hep gelmeni istedim.... gideceðini bilerek.... yine de, hep gelmeni istedim.......
Bütün bilinmezliklerimde bir tek seni bildim. Sana tutundum. Sana sýðýndým.. Tüm sevmelerimi senin için kullandým bir tek seni sadece seni sevdim.... sen bende her þeydin aldýðým nefestin. çok sevdiðim geceydin çok sevdiðim yaðmurdun. neden bu oyunda sadece ben yoruldum.
yoktun iþte. senin bende var olduðun kadar yoktun sen.... yine seni yokluðunla bile sevdim. sendeki yarýmlarý tamamlayarak sevdim.. bir tek kendimi sevmedim... sen sevmedin diye....
oynuyorum sanki iki kiþilik bir oyunda sen bitiren ben bilmeyen sen giden ben bekleyen oysa bilmeliydim benim sendeki oyunumun yýllar önce bittiðini...
Her geliþin, bir gidiþti aslýnda. þimdi; þiirlerimde yorgun artýk gecelere sensizliði yazmaktan yüreðim yorgun, yüreðim yangin yeri, yüreðim sensiz.. sanki bitiþlerin zamanýndayým her yaným sonbahar, söyle sevgili hangi mevsimim ben söyle sevgili Sen bende herþeyken neden þimdi sessizliðim oldun.........
gittin... gelmeyeceksýn biliyorum.. ama neden, sen benden eksildikçe ben sana çoðalýyorum.. oysa; kayýp bir sevda bizimkisi. ama neden sen beni kaybettikçe ben hep hep seni buluyorum................
gül tuzcu karaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
gultkaraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.