NERDESİN
Býraktýn ellerimi her yanýmý karanlýk kapladý
Hiç ayýrmadým seni kendimden sen ayrýlsan da benden
Olmasý gereken olmamak deðildi sevgili
Belki eskidim ama hiç eksiltmedim seni
Çocuk masumiyetinde yüreðim bakma gözlerime
Silinmiyor gözyaþlarý sensizlikle…
Ben uzaðýn en yakýnýndayým sana
Sen yakýnýn en uzaðýnda olsan da bana
Ýstanbul kabul etmiyor beni bu yasla
Bilmiyorum hangi yaðmur damlasý olup gireceðim koynuna
Ne ihanetim var, nede piþmanlýk duydum aþkýma
Çünkü ölümü koydum ben senden sonra
Belki yine seversin ama bir daha böyle sevilmessin
Ne kadar insan tanýrsan o kadar çok yalnýzlaþýrsýn
Yokluðunu fark eden; varlýðýnýn da farkýnda olandýr,
Uzakta olan insan gönüllerde sýð kalan insandýr sende anlarsýn
Mevsimin son baharýna aldýrma ayrýlýk kýþ yaþatýr aþklara
Kaderin cilvesi sevgilin gözlerinde gizli
Neyi yaþamak istersen onu bulurmussun yarýn
Nerdesin bilmiyorum ama ben hep seni istiyorum.
Þiir çocuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.