SANKİ
Bir duanýn en mahrem yerisin.
Ne kadar çok istesem de hiç söyleyemediðimsin,
Kabul olunur mu bilmem, en çok kabul ettiðimsin!
Ufukta aþk var: mehtap her zaman karanlýkta aðlar…
Yetmiyor artýk yetiþemediklerim de
Kalmadým artýk eksildim iyice,
Bilinmeyenler arasýnda, öðrenilmeyi bekleyen bir hüzün var bana;
Bu sefer baþka, uzak bir düþün yakan acýlarýyla sarhoþum sana
Sensizlik senden kalma bir eðlence,
Kaldýramýyorum yalnýzlýðýmý, yaþanmýþlarýn aðýrlýðý var üstümde
Susturamaz artýk beni yalanlar;
Konuþurum gerçeklerin en yakýcý haliyle.
Þimdi hangi umudun boynuna sarýlsam ?
Benim olacaðý bir gün, onun kalacaðým bir yarýn yok mu Allahým ?
Kaç isyanýn komutaný olmalýyým daha ?
Sanki bir hayatýn, hayatta kalmamýþ yanlarý düþtü payýma…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.