KARANLIK ŞEHİR
Küçük ve yalnýz bir þehirdi, kalbim seni o þehirde sevmiþti…
Karanlýk þehirde sensiz bir akþam
Hatýralarda hiç çýkmýyor ki aklýmdan
Soruyorum seni gökteki yýldýzlara
Kayboluyorum yalan dolu bu sokaklarda.
Islandým bu akþam sensizlik yaðmuruyla
Çaresizlikle de dost olduk son zamanlarda
Biliyorum sen olmayacaksýn yarýnlarýmda
Bu satýrlar bir vedadýr aslýnda sana.
Bu þehrin vazgeçilmezidir acýlar.
Yalnýzlýk türküsü söyler tüm dudaklar
Ayrýlýða gebe olsa gerek bu karanlýklar
Sensizde nasýl diner ki bilmem, içimdeki haykýrýþlar!
Bir tek dostluklarý seviyorum bu þehirde
Birde çay içtiðimiz yeþil bahçeleri
Hepsi senle özeller
Sen olmayýnca hepside öksüzler.
Ayrýlýk gemisi yaklaþtý limana;
Ýzin ver gözyaþlarýmý alayým yanýma
Bekle beni bir yaprak dökümü döneceðim sana
Unutma, unutulmayacaksýn bir ömür boyunca.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.