Ruhumdaki fırtınalar.

Sonbahar sessizliðinde,
yine gün.
Hazana hazýrlanýr, yapraklar.
Bir de yüreðim var üþüye, üþüye hazýrlanan.
Ama o hazýrlanýrken hep üzgün, üzgün.
hazan korkusundan.
Kaçmaya baþladý,
uçar durur gökte göçmen kuþlar ve turnalar.
Soðuyor havalar,soðuyor.
Yavaþ, yavaþ.
Kýþ erken mi gelecek ne?
&&

Çayým geldi fincanda.
Kandan kýrmýzý, bir çay ki görmelisiniz;
Bir taraftan içtim, bir taraftan hayaller kurdum.
Akþamýn sonundaki gün batýmýnda.
Yudum, yudum içilen anýlarý paylaþtým çayla.
Bir türlü bitmedi, hayallerim.
Meðer ne çokmuþ.
Geçmiþimdeki hayallerime sýðmayan olaylarým.
&&

Þiir yazmak istedim
Elimde de, kaðýt kalemim.
Olmuyor, olmuyor þaþýrdým ne yazsam diye.
Ufkumdaki güneþ dargýn, akþamlarým, anýlarým dargýn..
Bana yazmýyorsun diye.
Meðer ne çokmuþ yazýlacak olan,
konularým,anýlarým.
Birinden baþlasam, diðeri aðlýyor.
&&

Bir bardak çayýn içinde aklým.
Hala biraz kalmýþ dibinde.
Ondan da hala buhar çýkýyor baktým.
Almýþ hayallerimi benden.
Gökyüzünde uçuyor,
þiirime bunu da yazdým.
Ben yazmayý yazdým ama.
Dumanýn kaptýðý anýlarýmý da kaçýrdým.
&&

Aklýma getirdi hazan.
Ölümleri, ölmüþleri ve de ölecekleri.
Ölümle sonuçlanýr, bilirsiniz
bu mevsimde, pek çok hastalýklar.
Anam öldü, hazanda,
Ve yine babam öldü,
gamlý hazanýnda.
Ve de kýz kardeþlerim öldü, teker, teker.
Ben öldüm dirildim yine bir hazanda.
Son hazýrlýðýný yapýyor þimdi yine,
farkýndayým hazanda gizlenen rüzgararýn,
gizlenir içinde hazan rüzgalarý.
Hazanda gizlenen, ruhlarý bekleyen,
çýlgýn fýrtýnalarýn.
Alýr götürür ruhumu belki de,
eserken deli, deli iþte o rüzgarlar,
belki bu hazanda,benim de gelir sonum,
sdaldan düþen yaprak gibi,
sararýp solmuþken.

Yüksel Þanlý er
14 Ekim 2010





Sosyal Medyada Paylaşın: