oysa ýþýklarýn sönme vakti çoktan gelip geçmiþtir okunan kitaplarýn son sayfalarý yerlerinden koparýlmýþ Üsküdar ‘ýn çatý katlarýnda tozlu zeminlere serilmiþtir. yýldýzlar bile kýz kulesinden saklanýrlar bu saatlerde son vapurlar da demir atmýþlardýr artýk, iskelelerde.
sen bize bakma, tercihimizi sert alkolden yana koyduk okuyacak kitaptan önce seviþecek yataklarýmýzý serdik þimdi bir balkon sefasý, saçlarýn uçuþurken rüzgarlardan duyuyoruz ki bir baþka ýþýðýn söndü haberi geliyor adalardan.
ilk martýlar son çýðlýklarýnýn en tatlý düþlerindeyken ve bitmeyecek senfoniler henüz baþlamamýþ ve salon boþ orkestra üyeleri hazýr ama maestro yerini almamýþken bir fýsýltý ol, dol bir yol bulup gözlerimden bütün benliðime yoksa ne þehir bir çare bulabilir ne ölüm, sensizliðime.
þehir; çýkar sesini, þarkýlarýný esirgeme benden sessizlikten çok korkarým, dinleyemem yüreðimi seni görmeden
Cevat Çeþtepe eski tarihli bir þiir
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.