Mevsimsiz Yağmurlar
baþý boþ gezen
mevsimsiz yaðmurlar gibi
ýrmaðýn kýzýlýna gizlenip
aþkýn son duraðýna akmaktayým
hayat cevabýný yüzüme vuralý
kalmadý dizlerimde mecalim
baharda öten kuþlar bile suskun
hasret kanadýndan yaralý
oysa
aþka ve sana dair
söylenecek daha çok þey var ama
þimdi söðüt dalý gölgesinde
dinlenmekte, bu yorgun sevda
diyorum ki
çocuk olsam yeniden
uzansam güneþin keskin ýþýklarýna
baðlasam uçurtmamý
huy deðiþtiren rüzgara kovalasam
çocuksu çabukluðumla
koþsam özgürlüðün ardýndan
yorulmadan
taze çimen kokusunda
ellerimde sormuk çiçekleri
sen
yeni bir baharla gelsen
bilmem hatýrlar mýsýn
aya birlikte baktýðýmýz günleri
gece o denli parlak olurdu ki
her baktýðýmda yeni ay öne çýkar
yýldýzlar sanki ay ile yarýþýrdý
havada rüzgarýn huysuz esintisi
gecenin saçlarýný okþar
ben
yarým ayýn salýncaðýnda uykuya dalar
rüyalarýma alýrdým seni
muhteþemliðine dalarak gecenin
bin yýlýn türküsünü söylerdi koca çýnar
samyeli kendi sefasýnda
baþkalýða doðru giderdi samanyolu
gamzemde gülümsemem susar
aklýnca yaralarýný sarardý yýllar
mavi atlas iþlemeli bohçamdan saçýlýrdý
ak sabun kokusunda umutlar
uykularý kovardý gözlerim
sormuk çiçekleri toplardým demet demet
genizde kalan ýzmarit zehrine inat
sefaletin güçlü çýnlayýþýný susturdum
sonra
ben de sustum
uyudu sevda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.