MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BEDENİMDEKİ KUYU
İsa inan

BEDENİMDEKİ KUYU






‘’ Þiir, benim içimde yüzen bir deniz
siz nereden bileceksiniz ‘’
Hasreti isa



gözlerin
yaralý yüreklerin uzaklaþtýðý bir kýyý
kýyýsýnda
ellerin musalla taþý
sýlana taþýnýr tabutum
içinde kaç bin yýllýk günahlarýn aðýrlýðý
aðýrlýðýnca aðlarsýn
gözyaþlarýn baþlatýr yaðmurlarý



kandili kýrýk bir geceydi
bedenimdeki kuyudan su çekiyordu birileri
araf’ta bir bedevi
azat ediyordu seni



ikiye bölünürdü gece
kafka’nýn güncesinde
kabus gibi girerdi i mgeler
kendi cehennemine



ruhundaki uçurumlardan düþüyorsa bir adam
güneþ erken batar orada
orada
bir bektaþi bekler baþýnda



kimliðini çürüttü buruþturduðun ceplerin
saatleri açýða çýkarýrdý perdelerin
rüyalarýma dokunmadan öp
jilet kesiði düþlerde sönsün kandilin



pörsüyen yüzümü elbirliðiyle adýmlýyor ýrgatlar
içimdeki yasaklý bir sevdayý büyütüyor gülüþün
ay gökyüzünü kapatan bir yara
yara yara denizleri varýlacak
bahara
yüreðimdeki çivilerle duruyorum ayakta



akþamlara kapalý oda sýcaklýðýnda sesin
ben hâlâ elvedalara el kaldýrdýðýn yerdeyim
yanlýþ adreslerde kurulan þehirlerle
ayrý sokaða çýkardý kalbim



kaç kez ayný öznenin beyazlýðýnda gecelemiþim



çekildi gurbetine geri þaman kadýn
artýk mahþerde kavuþuruz dedi
zaten ne olduysa ondan sonra koptu kýyamet



gölgeler daha ne kadar taþýyabilir seni gerçeðe
söyle nakkaþ usta
‘’ teraziler günahlarý da tartar mý söyle ‘’
bütün dinler doðuya açarlar ellerini
ben aþkýn havarisiydim abdal’dan da önce



dünya bataklýkta çiçek açar
sen saksýda
cudi’ler çöl oluyor koynumda
isa’nýn çarmýha kendini astýðý söyleniyor
halk arasýnda
ateþin kökü güneþe mi uzanýyor yoksa
bir deniz devrilir dalgaya
martýlarýn kanatlarýnda kan lekeleri
köpükleri alýr kucaðýna
arasýnda bir süryani
kafa tutuyor
meryem ana’ya



her gece yarýsý gülüþün daðýlýr tenimde
iklimler hüküm giyer
bulutlarý gagalar kuþlar
rahmine zulüm düþer kadýnlarýn
sabýr tutmaz bir mayadýr
asýrlardýr acýnýn iþgalinde yüreðim



dünya nasýl kaldýrýr onca pisliði
uyandýrmaya korktuðumuz bir rüyaydý zaman
doðru tek ise
bir yerde eðilmesini de biliriz
biz her mevsim yaprak döken bir ömrün gölgesiyiz


Ýsa Ýnan

on beþ ekim iki bin on / asýrlardýr acýnýn iþgalinde yüreðim...

Sesiyle þiirlerime can veren güzel insan Deniz hanýma çok teþekkürler...




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.