odamda kitaplar tozlu
borularda çýngýraklý su sesi
bez tozlarý alýr da
sesleri ne siler
yazarken
küçücük bir böceði üflemelisin
yoksa kaðýtta leke olur
anlamaz kovulduðunu
yanlýþ anlaþýlma sevmezsin
o yüzden üfle
temiz bir sayfaya baþla
yazarken
parçalarý birleþtirmelisin
böceðin deðil kendinin
ya da yakalanmamak için
atmalýsýn farklý çöp bidonlarýna
okuyan katili bilmez
bilse de senin kadar sevmez
bak yalnýzlýk soðuk
ilik çýkmýyor kemikten
þiirle ýsýtýrsan
sýcak çorba olacak
ölmeyeceksin açlýktan
yaðmur her yeri deldi
camdaki tozlarý sesiyle sildi
su tuhaf
boruda çýngýrak
camda ejderhaydý
bir tek kargalar küflenmedi ýslaktan
su için onlar baþka cisimdi
kanatlýydý özgüven
görünende bir ýssýzlýk
görünmeyende bir yalnýzlýk
týlsýmlý yörüngede
köklere su doluyordu
sayfa bekliyordu
beyaz bir önseziyle yaþýyordu
kuru herþeyden habersiz
akýlda su baskýnlarý
kaðýtta böcek
sayfa tertemiz
üflersen
yazdýðýn herþeye þiir denecek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.