Çemberdi saatte varolan
Saatlerin içinde senle ben
Yokuþ çýkýyordum Mualla’nýn sokaðýnda
Baharýn kapýsýný çalýyordum
Bir papatya açýyordu kapýyý bana
Ona,’sen’ diyordum.
Papatya sende varoluyordu
Tarçýn kokusu geliyordu içerden
Bir de kedi sesi
Eþiðine basmadan duruyordum
Iþýklý çemberler yanýyordu
Sümbül siyahý gözlerinde
Zaman gözlerinde varoluyordu
Elini tutup koþmak istiyordum
Sen sudan korkan balýk oluyordun
Kelimelerden çember yapmak istiyordum etrafýna
Kapý açýk dudaklar kilitli duruyorduk
Sende bende bizde varoluyordu ýssýzlýk...
2009,eylül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.