Çok iyi bilirim ben, o fikir sancýsýný
Atan þakaklarýmda duyardým acýsýný
Mütefekkir velûddur; deðildir asla âkir
Biricik bebeðimse, aklýmdan doðan fikir
Bir kalemle keserdim, o göbek kordonunu
Heyacanla beklerdim, o doðumun sonunu
Bebeði bir kâðýtla, belerdi hep, bu fâkir
Bu fâkir malla deðil; fikirlerle mefâhir
Yetim ve de öksüzdür, aklýmýn çocuklarý
Bana büyük ýzdýrap, onlarýn yokluklarý
Kalbimin bebeðiyse, nâdîde bir kýz:Duygu
Çok güzeldir inanýn, onunla her guftegû
Ben, cânî bir kâtilim;kalemimse bir býçak
Kaðýtlarý yakmaya, yeter bile bir çakmâk
O kaðýtlarým varya, aslýnda bir mezarlýk
Cinâyetlerde asla, sevmem ben pazarlýk
Ben öldürmezsem eðer, cemiyet öldürecek
Caným bebeklerimi, canlý canlý gömecek
Topluma göre bir piç, benim bütün efkârým
Zira bu âlemde ben, fikren, ruhen bekârým
Ýdeolojilerle, hiç kýymadým ben nikâh
Tevellüd-ü efkârým, zina misâli günâh
Olmayý isterler hep, hak efkârýma baba
Bu fâhiþe anaya, geçmek yasak mihrâba
Bu yüzden de demezler, cemiyette merhâba
Hiçkimse selam vermez, benim gibi sertâba
Beyin rahminden doðan baþkalarýnýn piçi
Timsah doðurdum diye sevinir bizim keçi
Fikirler ya Fransa’dan ya Moskova’dan Ýthâl
Onlar düþünce babamýz; ülkemde kaht-ý ricâl
Ýbn Sina’yý býrakýp Nietch’eye âþýk akýl
Batý hak ekseninde, Doðu bâtýl ve âtýl
Marx’ýn Kapital’inden, kelimeler araklar
Onlarla yeþermez ki beyindeki çoraklar
Bilmez Ýbn Haldu’nu ve Mukaddime’sini
Ama bilir ,,Ben mütefekkirim’’ demesini
Onlarý kartal gibi yerden yere vururum
O parçalarýný da havaya savururum
Benim efkârým, hissim, tabiki misl-i Ýsa
Kafatasým Doðuyla, içten dýþtan murassa
Meryem Ana gibiyim, çekilirim uzaða
Bazen dipsiz içime, bazen uzak bir daða
Ýsa’sýyla gelince, masun Meryem anamýz
Zinayla suçlamýþtý, Yahudi Hahamýmýz
Cemiyette makbûller, sadece o melûflar
Merdûttur kesinlikle, yeniliðe matûflar
Bu yüzden yaktým ben, o ince kâðýtlarý
Açýkcasý bu yüzden, yaktým bu aðýtlarý
Ýþte bu aðýtlarým, yanan fikirlerime
Deðeri bilinmeyen, düþünce pirlerime
Kime býrakayým ben, bu güzel yetimleri?
Öküzler ezip geçer, bu çiçek ve çimleri
Býrakýn da ölsünler, bembeyaz kâðýtlarda
Bir kefenleri olsun, bu son sekeratlarda
Soner Çaðatay 14.10.210 / Wuppertal