KUTLU KERVAN
(Birinci Bölüm)
Bu kervan ne çileler çekti,
Yükü dünyalara deðerdi,
Dünya çekemedi mi desem
Muhteþem cihan yolculuðunu ?
Daðlar ovalar aþtý,
Yetmedi…
Ülkeler kýtalar aþtý.
Günler,aylar ve yýllar
Hatta asýrlar mý desem
Çaðlar mý kucak açtý
Cihanýn bu kutlu kervanýna?
Bir çýðlýk korosunun baðrýna sokuldu
Cerrah neþteri gibi…
Bir ýzdýrap aleminin coðrafyasýna Ýndi
Okþayan el gibi, merhamet gibi,
Týpký rahmet gibi….
Her kýtada bir saadete imza attý,
Eserler serpti en ücra köþelerine
Her diyarýn, her beldenin
Çil çil kubbeler dolusu…
Bu ne aðýr imtihandýr ki;
Yaþadýðý ve yaþattýðý
Her uygarlýk zirvesinin
Ýniþini de yaþadý.
Her mutluluk yükseliþinin
Acý düþüþünü de hissetti iliklerinde…
Ne kýtalar geçti bu kutlu kervan,
Ne boðazlardan geçti,
Ne gemiler yaktý
Taþýdýðý ilahi yük uðruna.
Kervan devam etti yolculuðuna,
Hem yeni kervanlar da dizildi yollara
O büyük çaðrý adýna.
Çaðrýya kulak verecek gönüller için,
Çaðrýyý huzurla yudumlayacak
Kahramanlar için…
Çaðrý duyuldu, yola koyuldu
Büyük yolculuðun kýymetini bilenler
Canlarýný adadýlar da bu uðurda,
Kefenden elbiselere büründüler.
N e büyüktüler onlar!
Sýðmadýlar cihana,
Yüceldiler Allah’a!...
Nizam verdiler mülk olan devlete,
Hatta dünyanýn çarpýklýklarýna.
Kervan o kadar yükseldi ki
Kartallar yoldaþ oldu onlara
Bu kutlu yolculukta…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut Yıldızan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.