yaðmurun ülkesinde, denizin mavisi ve daðlarýnýn yeþili sarmaþ dolaþ yalçýn bir duvar gibi yükselen ormanlarla kaplý etekleri, dünyanýn ender bulunan çiçek ve çam çeþitleriyle, vâdilerinin ve yaylalarýnýn doyumsuz güzellikleriyle yeme,içme kültürünün farklýlýk ve zenginliðiyle irili,ufaklý þelâleler cennetidir Trabzon’um
Teri topuðundan çýkana kadar çalýþan, gülen bir genç kýzýn yüzü gibi sevimli insanýmýn ruhu. fýrtýnanýn kollarýný andýran kader çizgileri yer etmiþtir alýnlarýnda ve ellerinin ayalarýnda insanlarýmýn Ne zaman yaylalarýma adým atsam, kayanýn üzerindeki bir demet “yayla kovan çiçeði “ tebessümle karþýlar beni karlý zirvelerinden, denizin mavisine kadar eteðindeki çiçeklerle gelini hatýrlatýr eðlencelerinde ýlýk esintiler gibi, “etmiyelum sevdaluk,edenler yaþamadi” kemençenin naðmesindeki büyü bütün yeþil vadileri sarar bedeninden … Geri dönüþte, döndüm yönümü boðazýnýn güzelliði büyüleyici, muhteþem düþler beldesi Çaykara’mýn deresinden yukarý tebessümler býraktým can topraðýma ve aðlamaklý gözlerle “insan doðduðu topraða benzer” deyiþim boþuna deðil…diyerek… … Ey güzel memleketimin insanlarý: kalbimizde açan mavimizin solmamasý için bütün ýþýklarýný açalým gönlümüzün mevsimlerle örülü bu güzel yurtta, hepimize yetecek kadar sevgi var …. Evet,ben, Onurlu bir ülkenin, gururlu , Trabzonlu bir evlâdýyým … Uzun süredir gitmediðim , gidemediðim þehrimin kokusudur burnumun direðini sýzlatan…þimdi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ılıkyağmurlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.