SENDE ZAMANSIZ SÜRGÜNLERDEYİM
Ýçimde alýþamadýðým birþeyler dalgalanýyor
Kelimeler, öne geçme savaþnda...
Dilimde peþpeþe kanayan aðýtsý türküler...
Karýþýyor,notalar, ezgiler...
Bedenime sýðmayan hengame...
Derin sularda,
Hareketsiz yok olma arzusu beliriyor sessizce...
Yüreðim buruþuyor...
canýmý inciten herþeye
Öfkem kabarýyor.
Korku çöreklenirken yüreðime,
Çaresizlik kelepçe bende!
Hafýzam silik...
Zihnim devre dýþý...
Duygularým alabora...
Ufuklar alsa ruhumu,
Alev alev yanan güneþte erisem...
Bedenime yüreðim yük,
Sözler gönülde saðýr...
Durmaksýzýn kanayan hüzün...
Çaydanlýkta demlenen hasret...
Ve bardakta yudum yudum özlem...
Ahhh! can özüm!
Daðlar küçüldü,ufuklar yakýnlaþtý
Sen nerdesin?
Sende zamansýz sürgünlerde
hükümlüyüm!
Razýyým,hücreme güneþten bir ýþýn ol
Süzül ansýzýn.
Yada bir lahza esen rüzgar ol
Okþa geç yaðmurlu gözlerimi.
Gece ol
Sar gorgun bedenimi.
Ahhh!Hüznüm...
Hasretim,özlemim...
Benim için bir çay yap.
Ýçinde türkü tadýnda gözler,
Karanfil kokan nefesler olsun.
Yaðmur yürekli hasret bulutlarý olsun.
Candan selam getiren turnalar olsun.
Ahhh! Çarem...
Nerdesin...?
Zaman kayýp ve ben sende sürgünüm..
Nerdesin...?
Can özüm, nerdesin...?
Remzihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye DEMİR ÇİÇEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.