Ruhların Göz Yaşları

en onulmaz anlarda açtým avuçlarýmý sana
yað diye Mevla’m
nicedir kurumuþ kýraç topraklara dökül
dökül ki
yeni baþaklar versin umutlar
sevgi tanelerinde

en onulmaz anlarda baðladým bu yüreðin halatlarýný
bilinmez yolculuklara
ulaþa bilirim diye uzandým sana
nasýl bir gemici çekiyorsa aðlarýný
ayný güçte çektim beyazýný sabahýn
içimde ki suskunluða haykýrarak

sevdamý yükledim rüzgarýn sýrtýna
hatýralara tutundum senden kalan
yol aldým yorulmadan
araladým kirpiklerimi geceye inat
gün/aydýn demek için
yaðmur damlasýnda döküldüm senden yana

kelimeler sýk/ ýþýktý oysa bir ömrün içinde
cümleler kurdum üst üste arþa ulaþan
sen, gamzelerinde saklarken gülen aþký
ben, ruhlarýn göz yaþlarýný biriktirdim
sana özlemli gözlerimde

her mevsim bir baþka hazan sürükleniþi
her dökülen yaprak kopan bir an
her bükülen dal ise kýrýlan bir savdayken
sürüklenmemek için uzandým ellerine
düþ dalgalarýndan düþmemek için
önce ben sýzdým derinlere
yaralandým
düþtüm ve kýrýldým...





Sosyal Medyada Paylaşın: