Hani?
Unutulmak kahpelikti ya!
Kum gibi hazineler baðýþlansa olmayacaktý ömre deðen
Nemrutun dualarýydý bizi ayakta tutan
Þimdi bir tepeciðin gölgesi mi sýðýnýlan?
Gözlerim küskün bir saltanatýn gölgesinde
Hatýralar mihenk taþýnda kararýyor
Nasýl sevmiþim nasýl özlemiþtim deliler gibi
Gelir diye umutlar beslerken
Unutulmayý hesaba katmýyordu giden!
Tebessümler vurgun yiyor firavun bakýþlarýnda
Gözyaþlarým barýndýrýrken aþk fakiri umudu
Çeyrek asýr’a dayalý korkular intihar pimi çekiyor
Kurþun yarasý bir söz oluyordu ölümün soðuk yüzü
Vuruyor ihanetin can acýtan çalýsý
Baðýþlardým, unutmak bu kadar zorlu olmasa idi
Paslý zincirler baðlayýp gittin yüreðimin duasý
Krallar hani acý çekmezdi kaybetse de
Neden boðuyor gidiþ vedalarý
Yutkunuyor rutubetli havayý bedenim
Unutulmayý göze alýyor anýlar
Kývranýyor kabrinde verilen söz ve yeminler
Mühürlüyor dudaklarý iþini bilen usta eller
Vardý ölüm, bilinmez diyarlarda
Galeyana gelmiþ doyumsuz seviþmeler senin adýnla
Gece saklarken fecri býrakýp gidiyordun
Semerime yüklediðim onca sevgiden geçerek
Emzirilen kaderim kuþatýyordu unutulmayý.
Gençliðe açýk gidiyordu gözler,
Hesabý olmuyordu hayatýn insanlarla
Alacaðý varsa sualsiz götürüyordu zaten
Sana mahkûm gözlerim,bedenim, mýhlanmýþ yüreðimle
Son fecre kadar
Bir terki diyar düþüyordu karanfil yüreðime
Nefret sönerken!...
Bilmeden kendini yakýyor giden!
Jale KESKÝN/ÝSKENDERUN