Maviye Hasret Gözelerimsin!

Maviye Hasret Gözelerimsin!

Tuvalimdeki donuk renkler alevlendi
birden
gözlerinin derinliklerinde kaybolunca senin
Vurulan her fýrça darbesiyle
coþkulu bir cümbüþe dönüþtü
ufkumda uçuþan gülücüklerin

Umud rüzgarým oldun
ihtiyar yeldeðirmenime takýlý
Nice düþler öðüttüm
zaman taþlarýnda bir bilsen

Toklarýn sofrasýnda meydan okuduðum açlýðýmsýn
bir lokmasýna elim sürmediðim
bereket tanrýçam..

Deliþmen kanadýmsýn benim
teleklerine yapýþýp
enginleri aþtýðým..
Usanç duymadan
katýksýz dostluðuna ulaþtýðým..

Öykülerime yakýþtýrdýðým taký
sözüme iliþtirdiðim mana
dilime doladýðým tadsýn tad..

düþünmeden sarfedilen söz
derinden koparýlan öz
akýlsýz kafama ussun us!

Alýnyazýmsýn benim
yazaný belirsiz
yüreðimin köþelerinde saklambaç oynayan
çocukluðumsun, çocuk!

Zamansýz kök salmýþ yediverenimde
Çiçeðe durmuþ kardelenim,
maviye hasret gözelerimsin, göze!

duru dingin dizelerimsin
þiirselleþmiþliðimsin...
þiirselleþmiþ
þiirsel þairliðimsin


Volkan Kemal

Sosyal Medyada Paylaşın: