ZAMAN
Zamanýn içinden, aktý gitti yýllar,
Çöktü karanlýðý, duygulu halime,
Unutuldu gitti, onca güzel hatýralar,
Bir yenisi girmez oldu, beynime.
Zaman çaldý benden, güzel yýllarý,
Kaldý bana, kötülüðün yarýnlarý
Altüst etti içimdeki masun duygularý,
Artýk zamaným da yok, sevmeme.
Kötü facia gibi, gelip geçti zaman,
Ezilendim o kötülüklerin önünde,
Zaman zehirden içki, içtim her an
Ýçtikçe içtim,ayýktým sabahýn köründe.
Zaman götürdü, içimdeki sevgileri,
Neden terk ettin onu, dedi birileri,
Yutuverdi zaman, içimdeki en iyileri,
Ah!, ah !, ezdi geçti beni, o zaman.
Zaman sel olup, aktý yataðýndan,
Yorgun argýn bir savaþçýsýyým þimdi,
Geçti þu gönül, sevda bataklýðýndan,
Acýlar dertler, “demek benim içindi.”
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.