Saçlarýmýz henüz taranmamýþ Yüzümüz henüz týraþlanmamýþken Þafak vakti üstümüzde kül grisi bulutlar biriktirmiþiz
Düþün ki; Mayýn döþenmiþ bir yolda Gayr-ý meþru bir cinayete resmedilmiþiz
Farzet ki sebepsiz koþturulduk bir intihara Elimizde yýrtýlmýþ bir kefen Zoraki yaþamak istemiþiz
Farzet ki yalýn ayak çocuklar gibiyiz Dikenler üstünde durup Ellerimizle umuda kenetlenmiþiz
Sen düþün ki Birbirimizin gözlerini göðe çizmiþiz Sen geceye siyah Ben gündüze mavi gözleri vermiþiz
Düþün ki; Þafak vakti yüreðimizden kýzýl bir türkü derlemiþiz Her yanan gecenin ardýndan dudaklarýmýzda derin bir çatlak Birbirimize o türküyü söylemiþiz
Farzet ki iki renkten ibaretiz Sen gecede siyah ben gündüzde asi bir maviyiz.