KARAÇAY'DA GECE

Gece seyr’eyledim ben Karaçay’ý,
Balýklara cilve yapar gibiydi.
Kucaðýna almýþ gökteki ayý,
Sanki balasýný öper gibiydi.

Bir melodi ezgisiyle akýyor,
Dinliyorum sanki bir mahur beste.
Þýrýltýsý kulaðýmý yýkýyor,
Huzur buluyorum duyduðum seste.

Saz çalýyor kenarýnda çýnarlar,
Ruhun duygulanýp coþmasý gibi.
Kavuþmaya can atýyor pýnarlar,
Yavrunun anaya koþmasý gibi.

Söðütler adeta abdest alýyor,
Zakkumlar vecd ile secdeye durmuþ.
Taþ üstünde bir kurbaða soluyor,
Gökte ýþýldayan son kandil sönmüþ

Göletinde halay çeken yýldýzlar,
Terledikçe þelaleden düþüyor.
Bir ateþ istiyor sigarasýzlar,
Dudaðýmda son sigaram üþüyor.

Karaçay yepyeni dostlar edinmiþ,
Kalmamýþ dünyada eski hevesi.
Bakýmsýzlýk sanki ruhuna sinmiþ,
Akýyor sessizce,çýkmýyor sesi.

Karaçay’ýn suyu hiç durulmamýþ,
Gene hýrçýn, gene dumanlý baþý.
Bunca yýla inat hiç yorulmamýþ,
Ýlkbaharda seyret sen Çürüktaþ’ý.

Çürüktaþ’ýn etrafýnda aðaçlar,
Hâlâ ipincecik “santral yolu”.
Benim buralarda çocukluðum var,
Bakýyorum öyle içim dopdolu.


















Sosyal Medyada Paylaşın: