Dizi çözülüyor gecelerin
Gölgeler karýþmakta derin maviye
Alýp baþýmý
Gün doðumlu bir yerlere ulaþmak sancýsý hala içimde
Oysa burada bacalar tütüyor
Gün doðuyor yine þehrine
ilkbaharlarýn
Bakýyor gözümün köküne
Kar çiçekleri
Uykusuz gecelerce
Sallayarak elini kolunu bir hayat
Yükseliyor siste
Gün doðuyor
Çýplak mevsimler doðuyor içime
Dikiyor gözünü gözüme bir inþaat iþçici
Yeniden baþlama hevesi
Yükselirken alýn teri tozlarýnda
Nice yazgýlarý varmýþ
Anlamamýþým
Mavi ýþýkta aðlamak ne güzelmiþ
Kahve rengi bir hacimle dolarken her þey
Daðýlan yüzleri sayýyorum elimde
Hala sokak lambalarý
ýþýtýyor hayat kadýný ve erkeðinin yolunu
Elimde toprak kýmýldýyor
Bembeyaz kar çiçeklerine yaz gelmiþ meðer
Sabahleyin düþen her damla yaþ
ilkbaharda açarmýþ
Hatýrasý yemin gibi
Bahçenin kapýlarý sonuna kadar açýk
ilk göz aðrýsý belli
Çocuk alýnlarýnýn tatlý rüyasýnda
Gül renkli ýþýklarý aksamýnda uyanýrmýþ
Yeni anladým
Seninmiþ bu bakýþlar
içimde fecir gibi yýllarca uyumuþ
Tahta merdivende unutulmuþ hatmi aþk
Seslerimizi içine dolduran sislere islemeli baharlar
Renk renk koþuþtugumuz yollarda
kalmýþ
Küçük mendillere sarýlý mesajlar denizde
Karþý minaredeki yatsý
Yatagýma sabah esintileri yaðdýran ezber
Denizlere adanmalýymýþ meðer
Ve incir agacý ne hayatlara gebeymiþ
Oyuncaksýz büyüsekte
Ne çok oynarmýþýz hayatla
Yada hayat dallarýmýzda
Beyaz mendilde
Bem beyaz da kalýrmýþ öyle
içinden sesler geçen akþam
Alýp uykularýmý kuþlara teslimmi ettin
Hafýzam bir denizde hazine
Kenarýndan kalbe çýrpýnýþlarýný saymassak
Sýyrýlýyor gözlerimden geceler
Hasreti edebi kýlan kalemim
Ve tin
Meðer ölüm yok’muþ
Açýk pancurlardan papatya çýrpýnýþlý suya
Ürperirmiþ uzaklara
Ilýk gölgelerde uyumuþ düþler
Beyaz etekli sabahlardan kaçýp
Yeþil sabahlarda kapalý dýþarýya
Renkli fanuslar gibi kalmýþ
Omuzlarýnda ayýþýgý örülmüþ çocuk
Baþ uçunda bir eski öpücük yarasý
Göðsünün taþkýn bereketi aþkýn
Gözlerinde rüyalarý bile mahmur
Büyülü gölgelerdeki uçuþmasý akþamýn
Seslerden anlaþýlan eden bahçeleri
Meðer ne çok yakýnmýþ her þey
Avucumda tuttugumum her maden altýn
Hepimiz cennetlikmiþiz meðer
Dallardan süzülen öfke
Meðer bahar müjdesiymiþ
Billûr bir kaheh gibi
içince insan unuturmuþ
Artýk o cennete emanet gibiyiz
Geceler dilimde þûrup
Aklýmda yeþil deniz
Ne günah ne de sevap
Ruhlarý avare kýlan uyku
içimde baygýn koku
Dudaklarla bugulaþan sana
Yakalanýyormuþ meðer
Okundan ayrýlmýþ meðer yay
Savrulmak için gök yüzüne
Gökler uzaklaþýrken yerde
þükür
Çok þükür Tanrým
Sevmek býraktýn yine
konyak içip sarhoþ olarak sabaha
is baþý yapacaðýz yine
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
bahçemizin halinden Edip Cansever Hayat dersi bozkurt şeb-i aruz böğürtlen kürt kızı Deniz evlat yaSemin