Vakit ilerlemiþti, muhabbetin hazzýylaFunun: Teknik, Fen ilimleri
Âþýk Veysel de bir türkü söyledi sazýyla
Daha sonra yürüdük eski kütüphâneye
Vedâ vakti gelmiþti sohbet-i þahâneye
Kapýsýnýn önünde durduk birkaç dakika
Karþýmýzda yükselen kutsal cami-i þâhika
Bâki, koluna girdi âmâ Âþýk Veysel’in
Bittiði yere geldik bu güzelim hayâlin
Yahya Kemâl ,,bayanlar önden’’ dedi Âfet’e
O da içten tebessüm, etti bu zerâfete
Herkes içeri girdi, bir Fuzûlî müstesnâ
Þuâramýn esmâsý, tam bir esmâü’l-hüsnâ
,,Biz her gece burada þiir okuruz’’dedi
,,Onlarýn kitaplarý, ruhlarýnýn bir lahdi’’
,,Þâir ve âlimlere, burasý kabristândýr’’
,,Þuâra, bîvefaya ve nisyâna giryândýr’’
,,Kimse gelmez buraya, bizim nesl-i hâzýrdan’’
,,Kimse çýkarmaz bizi, bu karanlýk mezardan’’
,,Okuyup üretmeden beslenirler hazýrdan’’
,,Funûn için dilenir Batý denen hýnzýrdan’’
,,Ve derler:Bizler necib milletin ahfâdýyýz’’
,,Demezler: Nesl-i âtinin âtýl ecdâdýyýz.’’
,,Bizimle misin Soner?’’ diye sordu Üstâdým
,,Hayýr üstâd, zira böyle daha çok dilþâdým’’
,,Neden katýlmýyorsun bu güzel insânlara?’’
,,Halbuki sen, sâhibsin bizdeki lisânlara’’
Üstâdým! Anlamýyor ecdâdý ahfâdýnýz
Edîbler dolmuþ diyor o bâki miâdýnýz
Birgün anlamayacak çocuðum lisânýmý
Daha da artýracak, bu, derin hüsrânýmý
Mektepte tahsîl için geçti gitti bahârým
Bari geçip gitmesin, boþa leyl ü nehârým
Veda ediyorum ben, þimdi ilme, irfâna
Beni beklemesin hiç, aradýðým Nirvana
Eskiden derdim ben, vatan millet Sakarya
Vataným için olsun, þu pâk namusum parya
Þimdi ne vatan derdim, ne de o dîn-i Ýslam
Ne Türk için ne de müslüman için aðlamam
Ben en büyük zulmü iþte bunlardan gördüm
Artýk dünyaya ve onlara bir duvar ördüm
Kapýlarýný çaldým, bin defa yalvararak
Geri döndüm oradan sessizce aðlayarak
Ne dil umrunda onlarýn nede dîn-i Ýslam
Görmedim yüzlerinde bir hüzün ile gam
Okumadan üç þeyde uzmandýr bu ahâli
Din, týb ve siyasettir; tedrîs mevzu-u tâli
Necîb’i solcu, Nâzým’ý da saðcý okumaz
Þiirlerinden asla, halý, kilim dokumaz
Marifet midir ki yazmak herhangi bir eser?
Unutulmaz bir eser yazmak kime müyesser?
Unutuldunuz üstâd, ancak bir adýnýz var
Âh bir bilsen içimde nisyâna isyâným var
Âkif’imi koydular, bayraksýz bir tabûta
Dünyadan çekip giderken âlem-i lahûta
Âkif’e çok gördüler, bir metre albayraðý
Halbuki onun için, Âkif yýrtardý daðý
Yanýnda kimse yoktu devlet erkânýndan
Gelenler de gelmiþti sadece merâkýndan
Büyük zâtýn yanýnda, küçük adamlar olmaz
Medenînin yanýnda vahþî yamyamlar olmaz
Soner Çaðatay Wuppertal
Kelimer:
Lahid: Mezar
Ahfâd: Torunlar
Alem-i lahût: Ahiret
Nisyân: Unutmak
Esmâü’l-hüsnâ: En güzel isimler
Þahika: Yüksek
Dilþad: Mutlu
Tedris: Okumak
Parya: Deðersiz, aþaðýlanan
Mevzu-u tâli: Ýkinci dereceden konu. Yaný temel mevzu deðil