Nasırlı ellerin...

güneþten önce uyanmak her gün
yarý karanlýk
özlemlerle

anaya
babaya
sana...


gözlerinde boðmak güneþi
kýsýk gözlerle izlemek
ve küfretmek...

dalýndan yapraklarýný yolmak aðacýn
boþ þiþeleri tekmelemek
yumruk edip ellerimi
göðsümü dövmek...

hýrçýnsam,
sabaha deðil hýrçýnlýðým
geceden kalma özlemlerin ezikliðinde bir yürekle
sabaha merhaba diyememek
ah kanýyor yaralarým
sensizlik...

boðum boðum ses tonum
bir þarký mýrýldansam
aðlamasam ritim tutmaz sanki
gözlerimde hasretin selleri
býraksam gölleþecek
ýzdýraptayým...

þimdi tut ki herþeyi yeniden yaþasam
sevsem
sevsen...

seni býrakýp
nasýrlý bir el ile bir göçebenin
tenime dokunuþuyla kanarmýydým

nerdesin?
Sosyal Medyada Paylaşın: