bu þehre ne zaman gelse, hayta gönül ne kadar vursa yürek; sesi, kör! ’kahpe felek’ kokar þiþe’n, dibi keder! þerre dalan, üç vakte mevtâ; -þira, yalan!
hattât, oysa sözü; hayra âmir sine, dövse dili; hülle emir kader, acý; çare, köhne çürük olur ala çarýk ucu; -hepsi de sahte!
ne zaman aþka gelse, oyun bozar eþi hazýr ya; körebeye çalar eli hangi taþa siner sevdâ? köþe kapmaca sanki, sahra çölün dünya iþi bu; nefsi, çulun -adam eyler!
tarihi dürmüþ çetele defterim, yapraðýna çiðdemi sarmýþ; özü, kür -þahlan neferim! þaný, þerefi kurtar; davran da ata muhtar! çakala, pala çek! þâhine fer ola, nâçar erim; -hadi, fünye çak! dövüþü, palan ola, çavlan oðlan; cümbüþü, talan ile yüce; -künyesi gümüþ!
zamaný kur, kuma çal saati -kördüðüm, hadi kudur! kuzgun leþe mi düþe, vatan? kaftaný mý düre, çeristan? -fistaný þarkî, þeristan kaça gelir köristan’a çadýr? teki gider, inadýna muzur! tabut aðlar; taþý, gedik; -toptan götür!