Ve
Yol…
Bu kadar aymazlýk yetiþir gayrý,
Ýnsana uyan bir hal gütmeliyim…
Þerden þerre koþan nefsimden ayrý,
Hayýr arayan bir yol tutmalýyým…
Dünya tutulacak saðlam sap deðil
Ahretsiz bir hesap, tam hesap deðil…
Nefsi ýslah için, acý hap deðil,
Gerekirse dev bir fil yutmalýyým…
Gýybet haset nefret öfke kin kibir
Saf durmuþ içimde hep tabur tabur…
Edepsiz hislerin hepsini bir bir
Bir kibrit çakýp da, kül etmeliyim…
Törpü vurmalýyým bu sivri dile
Susmalýyým bazen bin sabýr ile
Canýma kasteden hasmýma bile
Söylediðim söze bal katmalýyým…
Çok suçlar derledim gençlik çaðýnda
Hep estim-gürledim gönül daðýnda
Ermeden güz demi ömür baðýnda
Çiçek çiçek açan dal bitmeliyim…
Çoðu beyinlerde akýllar kayýp
Hamlýk meydanýnda fink atar ayýp…
Herkesin ettiði kendine deyip
Bana taþ atana gül atmalýyým…
Rabbimle aramda yoktur bir akit,
Silmez günahýmý ne mal ne nakit…
Sayýlý nefesim bittiði vakit,
Ebedi âleme kul gitmeliyim…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.