SENDEN VAZ GEÇMEK ZUL DEĞİL Mİ BU CANA

desen ki belanýn kahrýna çirkef bir çýðlýk düþtü
susar yanýk kaval sesinde notalar
adýna kýna yaktýðým tenimde aðlar baþý bozuk sevdalar
ve yýðýlýr ellerime yüreðimde erittiðim daðlar
herþey tarumarken kýyamet arifesinde
rahat varmýdýr mahþeri vicdana
söyle senden vazgeçmek zul deðil mi bu cana



dilimin kelepçesi zindan vurgunu güneþler kundaklar
alýn yazýmda aþk illeti
yusuf’un kuyusunda aðlarken günahsýz bir cenin
nasýl kýyarsýn acýmadan bana
söyle senden vazgeçmek zul deðil mi bu cana



ne dersen de vebalim gibi ruhuma kazýnmýþsýn
kaniat her doðurduðunda güneþi bin bir sancýyla
göbeði kesilmiþ vakit gibi ilk çýðlýðýmdasýn
adýn duayla okundu kulaðýma
çýnlarken asumanýn kulaklarý kana kana
söyle senden vazgeçmek zul deðil mi bu cana



kuytunda perde perde caným susar
mecnun bile þaþýrmýþken yolunu leyl’de
ben zifirinde nasýl yolumu bulurum
gözleri kamaþtýran karanlýðýn varken
nasýl bakarým þavkýna
ateþinde buz kesmiþken bedenim
nasýl yanarým bilsen dona dona
söyle senden vazgeçmek zul deðil mi bu cana


desen ki vebalin kahrýna çirkef bir çýðlýk düþtü
mevsimler vakitsiz geldi
kýyamet kýyamda bekler
israfilin sur’u yýrtar kulaklarý
bu herc ü merc içinde
düþerse yolum dergahýna
ölüm bir nefes içimdeyken
yüreðim tutunmuþsa sana
söyle senden vaz geçmek zul deðil mi bu cana


NÝLÜFER GÜR GÖKDEMÝR


4 EYLÜL/2010

04.50







Sosyal Medyada Paylaşın: