Ben gurbeti babamdan, aþký senden öðrendim, Ayrýlýðý bilirim, çocuk yaþýmdan beri. Böyle olmasýn diye, bilsen ne çok direndim, Mümkün deðilmiþ meðer deðiþtirmek kaderi.
Sen hiç yaþamamýþsýn; gurbeti, aþký henüz, Nereden bileceksin, ayrýlýk sancýsýný, Hele bir yaþa da gör, bu fýrtýna bu deniz, Sevdiðinden ayýrýp, nasýl yutar insaný.
Kasým 1987 / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.