Ebedi unutuluþlarýn kumdan saraylarýnda Acýdý gönlümün köhnemiþ zaman saatleri Ruhsuz tümcelerden þiir örüyor insanlar Meçhul davalarýn girdaplarýnda dönerek.
Her çýrpýnýþ kendi imlasýný bozar baharda Ýçimizdeki dallara sokulur kuþlar er þafakta Omurgasýz sevdalarýn yapýsý göçer zamanla Kar altýnda titrer kardelen, gücense de ayaza.
Bir martýnýn gagasýna gizlenir aþk, sokulur sancýya Her sevda yarýmdýr, öpüþür derinliðindeki dalgayla Yanýlsamalý dillerin coðrafyasýna erken iner sonbahar Uzanýr yüreðimizin kýl çadýrlarýna, aðlar yolcusuyla.
Her gece yarasalar çiftleþirken umutsu Ömrümün hicaz salýncaklarýnda ten üþür Göz görmez, gönül kulak kabartýr özleme Kül kendi iç yangýnýyla sarýlýrken geceye.
Uzat ellerinin alevini, kanasa da dillerim Amansýz bir yolculuðun seferindeyim Sevda koymuþlar ah! Yalnýzlýðýn ismini Dermansýz dertlerin uzak seherindeyim.