AKLIM AĞRIYOR AKLIMDA HEP SEN...

nefesim yabancý soluklarda tükendi
adýný bilmediðim coðrafyalarda vurdum kýyýya
eskimiþ ömrüm aþk ister sebepli sebepsiz
aklým aðrýyor bu gün aklým da hep sen



kelebekler yasta bir günlük ömre
ziyan gelir zamana
zaman yumruk gibi boðazýmda
susarým payýma düþen suskunlukla
aklým aðrýyor bu gün, nedense aklým da hep sen



hücremde ilk bayramým
bayram çocuðu ellerim kanatýr yüzümü utanýrým..
Düðüm düðüm yutkunurum sevgimi
dur derim infazda yüreðime,
asileþir dikilir dinlemez sözümü.
Sunakta kurban bedenimden bir damla kaným bulaþýr kanýna
sen olurum sende bilmeden
Aklým aðrýyor anlasana aklým da hep sen


kelebekler kadar yaþamamýþsa aþký yüreðim.
Ziyanýnda ömrün cezasý saplanýr þiirlerime
bu gün görüþ günü
ondandýr durup durup aðlamalarým
ondandýr utançlý telaþým.
Çelme eskimiþ gönlümün fikrini
gözlerim benden habersiz kaçar sonra sana
susuyorum dudaklarým kan dolu
ondandýr utançlý telaþým
kendimi anlatamam kendime
dur da diyemem sana, iþte o anlarda,
aklým aðrýr aklým da hep sen

NÝLÜFER GÜR GÖKDEMÝR

9/6/2010
ANTALYA






Sosyal Medyada Paylaşın: