VEDA

Tüh hafifliðinde kýrýk kalbim aðýr geldi sýrtýnýza
Aðýrmý geldim ey hayat sana?
Küçük çocuktum sevginin yanýnda
Bir daldým uçurumun kenarýnda
Büyük bir olaydý sevmek,
Ben budünyada bulamadým mutluluðu
Direnmek nafile hayat akýp giderken
Alýp götürüyor içindeki bütün tazelikleri
Düþüncelerimi didiklerken mahsun istekler
Önümden geçiyor
Melek suretinde ölü yüzlü çürümüþ yüzler
Baktýðým aynalarmýþ sandýðým ay ýþýðý
Ortak olamadýk deli sevdalara
En muhteþemi, en görkemlisiymiþ
Gariban kalbimin sönmeyen ateþi
Mutluluk denen bir dünya varmýþ
Yaþayamadýðým, kalbimin acizliðiydi
Bu iþkencenin bir adý olmalý
Yaþarken öldük saydým kendimi
Hiç bir yüzde bulamadým kendimi
Ben sevgiyi utangaclýgýn masumluðu sanardým
Ben sevgiyi hancýlarýn han yorgunluðunda
Ýçtiði su sanýrdým
Gözyaþlarýmýn düþmanýymýþ hayat sandýðým adamýn
Tüm ýþýklar kararýyor,
Bu son ýþýkta kýrpýþarak tükenen acizliðin vedasý olsun



Sosyal Medyada Paylaşın: