Bu son cuma

Bu gece kaçýrýyorum düþlerimi senden habersiz
Bende kalacak hiç sönmeyecek uzaklara
Boþuna deðildi senden kaçýsým
Ötmüyordu bahçemde bülbül
Açmýyordu hanemde gül
Ruhum kaldýrmaz artýk bu enkazý
Ne yapsam kendimimi assam
Yoksa rüyalarýna girip senimi boðsam?
Yada yeniden birini sevsem
Birisini sevsemde senimi unutsam?
Oysa hazýr deðildim sana hoþcakal demeye
Gözlerin!!!kal diyor senden habersiz bana
Sýrf direniyorda gözlerinin hatrýna
Yinede kal diyemiyor sana
Artýk acýyordum sana
Senin için aþk sýrnaþýk kýrýntýlardan ibaretken
Sen gülüm açlýðýný ancak emaneten giderirsin
Küçücük bir yürekte kocaman bir aþktý benimkisi
O minicik ellerini bile tutamayan
Utanýpta o güzel gözlerine bile bakamayan
Oysa sýrtýna bir duvar gibi yaslamýþtým aþklarý
Þimdi seni kaybetttim
Ve þimdi birazdan susacaðým
Ýçimdeki bütün aydýnlýðý toplayýp
Ne mutluydum oysa
O kocaman denizlerim rüzgarýn beþiðinde
Sallanarak sahile vururdu
Belkide göz bebeklerin iki çatal arasýndan
Birbirine bakarak dokunmadan seviþmesiydi
Þimdi ne olursa olsun batýl bir inanç gibi
Tüm hürafelerden uzak
Adýný anlayabildiðim, fakat anlamýný tamamlayamadýðým
Seni uyuþmuþ beynimin tuzlanmýþ hazzýna barakacaðým




Sosyal Medyada Paylaşın: