Kaybettim seni güneþim. Gözyaþlarýmýn yeþil yaylasýnda Ben hiç bukadar kanamamýþtým ki Hiç bukadar fukara kalmamýþtým Safir kum tanesi gibi gözyaþlarýmýn boðumlarýna býrakýrken kendimi Ne varsa içimde, içimdeki çocuða yorgun gelecekler býraktým- Ben bukadar çaresiz deðildim Ömrüm iþte artýk geri vermiyor seni bana Burada bitirelim bu aþký Benim bütün hikayem þu okuduðun þiir olsun Ben sana mecburdum Þimdi seni görüyorum yaþlanmýþ yýllarýmýn çökmüþ avutlarýnda Ne güzeldin sen yýllarý bozuk bir para gibi harcarken Ancak yetmiyor cebindeki kuruþun hayatýn dallarýndan tutmaya Nefsin besiðinde salladýðýn bebekti hayat Faniyatý kurtarýrken sen Ben sana kainatýn penceresinden bakacaðým acýyarak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASİDENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.