*penguenler’e iki renk yaraþýr,
köpek, diþleriyle kalabalýk...
güvercin koþuþturmasý iþaret
parmaðýnda bir zümre telaþ
kadavrasý meydan saatinin
unutulmuþ câným, gülmek
ikmaline uðramýþ aðzýn
süt kuyusudur
birazdan yýkýlýnca akþam; kadýnlar
kocalarýný giyinecek, dinamit lokumu
yiyecek bir adam, bir imam
minaresini taþýyacak avucunda
belki zina edecek onunla
inancýna denk
sur yanýn çocukluktur,
andaçlarýn albatros
gökyüzüne çarpa çarpa düþersin
küçücüðüm, doðu evlat edilmiþ batýya
evler çitlerle örülmüþ
yetmemiþ
düvüþülmüþ
dövüþmek kül örtüsüdür
yaþamaklarýn câným
aðaç, topraðýnda güzel
yapraklar yeþilince þýkýr þýkýr,
kuþlar dala konduðunca özgürdür
insan,
sevdiðince insan
câným, civan perçemi, çaydýr !,
ekmeðin buðusu kurþun.
yabana atýlmýþ çocukluðun
birazdan bastýracak kar,
kan kesince kar;
karakol yurdundur,
devlet,
devletin...
...köpek smokinle dolanýr,
penguenler kalabalýk*
Devin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.