...ARAR OLURSUN DOSTLUĞU!
AZAP
...ARAR OLURSUN DOSTLUĞU!
Apak kaygýsýz bir günün de!
Çaresizliðin ýzdýraplý kördüðümüne, hainlikle sardýðý
Hayattýn; kör bir kurþunla vurup da, içten içe yýktýðý
Biçare biri hazanýyla çýkýverir, aniden karþýna
Girdaplarla çevrili gelir, ansýzýn korlu yaný baþýna!
Senden son bir umutla “SON KEZ HAYKIRIÞTA” yardýmýný
Ýster de!
Hem de!
Önün de!
Ölümle burun buruna!
Mecalsiz ve umutsuz çöker;
Duygu baðýnýn çaresizliðinde, son bam teliyle oturur karþýna
Gözlerinde nem
Beyninde çakar birçok istem
Yalvarýr da durur, hiç düþünmeden
Uzatýrsýn pembe düþlerini, önünü bile görmeden içten
Þefkat dolu elini saf ve acýma duygusu dolu hislerle
Çýrpýnýrsýn kurtarmaya safça, tüm gücünle habersizce
Kim bilir?
Nelerin ve neyin bedellerinin, baþýna yýkýlmasý pahasýna
Girdabýn ortasýndan, tutarak çekip de çýkarýrsýn
Bin bir acýlar içinde ve türlü emeklerle
Bir takým avantajlarýný; yok yere kaybetme pahasýna
Tüm gücünle asýlaraktan, kurtarýrsýn
Sana, kul köle olmuþ gibidir
Hiç mi hiçte ayrýlmaz, kopmaz da yanýndan
Baþý eðik tüm minnetleriyle, eðilir saygýdan
Ayakta durmasý, hayatýn zül tufanýnda tutunabilmesi için
Yardýmlar edersin, hiçbir þey esirgemezsin
Beslersin, koruyup da gözetirsin
Kaybetmek pahasýna da olsa varýný yoðunu
Biriktirilmiþ; atiye ait yaþanacak tüm umutlarýný
Ayýlýr kendine geliverir, kalkar silkinerek
Yürümeye de baþlar
Bu hayatta, son hýzla yoluna yürürde birden
Ama bir türlü firen yapamaz
Arkasýna bile bakmaz
Hýzla uzaklaþýverir
Seni artýk, hiç mi hiçte görmez tanýmaz
Emeðine ve çabalarýna bile aldýrmaz
Heyhat dersin!
Ben kendime ne yaptým ki, düþünemedim?
Kalýverdim
Ortalýðýn, tam da orta yerinde bile diyemezsin
Bu sefer de, sen kalýverirsin biçare biçimde ve ararsýn
Ellerini uzatýverirsin, yýkýk bir bedenle ve yaþlý gözlerle
Bakarsýn; yýkýk bin bir hayretlerle!
Delirircesine, açýk fal taþý gibi gözlerle!
Çýldýrmak içten bile deðil
Þuursuzca koþarsýn, saða ve sola
Garip ve ortada bon boþ kalmýþ ellerle
Bir anlayaný, bir seveni bulabilmek için
Ararsýn yürekte ki, korlaþmýþ yüreðin tüm acýlarýyla
Bir tek cana da; sen muhtaçsýndýr artýk, kendi elinle
Tek de olsa!
Heyhatlar la!
Baþlarsýn aþaðýya, tepetaklak inmeye
Bu kez de; sen ararsýn artýk, elini tutan bir dost dilenmeye
(01.10.2010)AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.