...KIRGINLIK
Donmuþ bir beden olu verir, gönül kýrgýnlýðý
Çözülmesi bile mümkün deðil
Yürek param parça, haykýrmakta
Elden gelen; bir çare de hiçte yoktur, elde deðil
Yýkýlý verirsin ve kalýrsýn hayallerin baðrýn da
Nedenler kalbinin hissinde, hicranýna göre sýralanýr
Yetim bir çocuk gibi sýzlanýr
Ellerin kalýverir, kör baðrýn da
Ýçinden boðazýna sancýlar düðümlenir, kahrýn ayazýnda
Ýsyan edersin, davranýþlarýnýn gök gürlemesine
Kalýverirsin, kendi yaþýn da
Öylemesine
Sorgular baþlar nedenler de, hiçler sýralanýrlar
Piþmanlýklar piþer, bir birinin karþýnda
Boðumlanýr bir acý yüreðin de patlarcasýna
Kýpkýrmýzýlar, utanýrlar
Kopmalar baþlar
Ayrýlýklar haykýrýr, küskün gönül baðýnda
Hýrs bürür, tümden girerde bedeni
Anlaþýlmaz olur, kýrgýnlýðýn nedeni
Sesler kulaktan beyne sýçrar, öfkenin kudurukluðun da
Gurur ve kibir sarar, her bir yanýndan
Çýldýrýrsýn
Çýrpýnýrsýn
Kýskançlýklar boðar durur insaný
Kükrer haykýrýrsýn
Ýnsan aklýna bile sahip çýkamaz
Geçilmez bir yolun aðzýdýr, sokaklar hepten çýkmaz
Aðlamak istersin, gözlerin isyan da bir türlü aðlamaz
Ruh deliren bir yaramaz
Sevgi ve aþk kör bir kuyu dibinde, ulaþýlamaz da
Kararýr dünya hiçbir þeyin de, deðeri kalmaz da
Yaramaz bir çocuk gibidir gönül bir türlü söz anlamaz
Hýrs ve öfke de durulmaz
Yaþam suyun kesilir, nefes bile alýnamaz da
Bir af;
Çeki versek ya
Allah’ýn güzelliðini de, bir akla getiriversek ya
Sor, bir dönüp de kendine;
Bu hýrs bu çýlgýn öfkeler de ne?
Kimseye kalmayan bu sahte ve yalancý bir dünyaya
Yüreðimizi, kökünden söküþte götüren
Bu bitiklik de, nedir ya?
Kýzman ne?
Öfken kime?
Sende ki, bu hýrs da ne?
Vuruverirsin, ayaðýna baltayý hani!
Kibir gurur da neye?
Soluðundan çýkan, kýzgýn lavlar da hiç eksilmez yani
Bir toprak altýnda; çürüyüp de gideceðini, bile bilmemen de ne?
Cakan da neye?
Ölürsün deðilmi; hak ve batýlý, birbirinden ayýrmaya
Alçak gönüllülüðe sýðýnýp, amelin güzelliðinde ayýlmaya…
(29.09.2010)AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.