Uykunun firarda olduðu bir akþam, Ay ile birlikte bir filme daldým. Önce çocukluðuma fon ýþýðý oldu ay. Kýzdým anacýðýmla babama. Küfürler savurdum çocukluk arkadaþlarýma.
Ardýndan gençliðim geldi sahneye. Ellerimin arasýndan sýyrýlýp giden Kahpe gençliðimi kurþuna dizdim acýmadan. Göz yaþlarýna bakmadan eski aþklarýmý sallandýrdým ipte.
Ay ýþýðýný gölgelendirdi, Artýk orta yaþlar sahnedeydi. Saðnak yaðýþlý, fýrtýnalý günlerdi, Hala yaþanýyordu,sonu belli deðildi.
Hadi dedi ay, Hadi durma… Elindeyse bitir bu filmi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
seyide cinaloğlu doyran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.