PİRİM

Dost, dost diye, gittim pirime,
Destur alýp girdim, dergahýna,
Gösterdi beni, müritten herine,
Bak dedi !, ders için geldi bana.

Dedim !!!...

Kalbim ateþten top !, yanmakta
Yüreðim yelden !, savrulmakta,
Avuçlarým açýk ! , yalvarmakta,
Öðret bana þu yalvarmayý pirim.

Dedim !!!...

Dedimki, kapýnda it olsam pirim,
Elini verir ‘misin, zavallý kuluna,
Dökülse kapýnda, bütün kirlerim,
Destur verir’ misin ! Hak yoluna.

Dedim !!!

Hak yoluna susamýþtýr, gönlüm,
Ýzin ver, yanýnda geçsin ömrüm,
Öðrettiklerinle ! koþar yürürüm,
Hak yolunda, diline ! baka, baka.

Dedim !!!..
.
Ey yüceler sultanýna, aþýk pirim,
Ýzin ver dökülsün, benden kirim,
Kadehim zehirle, dolsada içerim,
Verdiðin ýþýk ile Sultan ý seveyim.

Dedim !!!..
.
Gönlüm bi- çaredir,hak yolunda,
Öðret, sevmek nasýl bir sevgi ola,
Kul köle olarak kalayým yanýnda,
Þu gül yüzüm, Hak yolunda sola.

Dedim !!!...

Pirim nasýl bir aþk içindeki o aþk,
Nasýl bir sevgidir içindeki o sevgi,
Alsýn benden de, Tanrý’ ým vergi,
Bende taþýmak isterim içimde aþk.

Ve bana dedi ki, pirim !!!

O gönlün körelmiþse, aþksýzlýktan,
O beynin durmuþsa, havasýzlýktan,
Dumura uðramýþsan, kansýzlýktan,
Hak yolunda yürümen gerek senin.

A.Yüksel Þanlýer 6 Nisan 2006

Sosyal Medyada Paylaşın: