Yalnızız

gök yüzünde yýldýz
yer yüzünde ben
dolunay kadim dost
koparýp yýldýzý gökten
býrakýr avuçlarýma

bir bir düþer gözlerimden geceler
rüzgar yalnýzlýkla olur
önce
papatya yapraklarýnda dokunur
üþür, ürperir kirpiklerim
savrulurken saçlarým
boðazýmda sevdadan düðümler boðum boðum
nasýlda tutkunum maviye senin için
sen gelirsin aþk olur
aþk sen olursun

mavinin koyusunda kaybolur bakýþlar
gönlümün gri katmanlarýnda baþlar yaðmur
ve bilsem ki rüyasýn
uyanmasam da olur

bilsem ki hayalsin
sýmsýký tutunacaðým küçük bir umut için
ama þu an ne kadar da çoksun
hiç olmadýn mý yoksa
ya da olmayacaksýn belki
ben senin olmayýþýnýda sevdim
eþsiz bir hazsýn ruhumda

düðüm düðüm düðümlenirken
göðsümden düþer bir düðme daha
gelir duvarlar üstüme
kaçýp gitmek istiyorum soluðumu yanýma alýp
bilmediðim sokaklarda yolumu kaybederek
tüm kederleri ve dargýnlýðý
sýrtýna yüklemek geçiyor içimden
sana gelirken

vaz geçmemeliyim bu kaçýþtan
kalýrsam ki gidemem
çekmecemde dokunamadýðým
bir aným daha katlý duracak lavanta kokusuyla

sen güneþe yakýnken
ben donacaðým soðuk yalnýzlýðýmdan
ve duygular denizinde yüzüyor olacaðým yorgun

þimdi hayatý yeniden yaþanýr kýlmalýyým
sürülmemeiþ topraklarýma
ekmeliyim yeniden umut
filizlensin deli bir sevda

yüreklenmeliyim bir daha
ve
rüzgar deðmeli alnýma

bakýþým uzaklara kaçýyor
ufukta bir yerde daðýlmýþsýn
buluta ýþýða bahara
toplayamýyorum bakýþýmý
birden üþümedeyim
gel...


Sosyal Medyada Paylaşın: