Hýrçýn bir rüzgârla gelmiþtin
Deli dolu, baþýna buyruk !..
Tutuldum, esme diyemedim;
Henüz çiçek açan tomurcuklarý,
Tarumar eyledin kaygýlarýnla
Sýfýrladýn gönlümdeki Bahar’ý,
Acýmasýz, eksi duygularýnla.
Sonra, burgulu bir hançerle
Saplandýn dingin anýlarýma,
Gecelerime zor sýðýndým;
Bu yüzden, permi periþandýr
Ve kýrýk döküktür düþlerim;
Ýþkence gurbetinde mahkum
Ýçime bükülüþlerim.
Baþým dönmüþtü nazlarýndan,
Belaný çekmiþtim yerine;
Sonun baþlangýcýnda yine de,
Nedense gelip beni buldun,
Koyu, kopkoyu bir bulutla
Apansýz misafirim oldun,
Gözlerimin gökkuþaðýnda
Þavklý salýncaklara kuruldun !..
Yaðma yaðmur,
Esme rüzgâr !..
Yaþýn yaþýn sýzlama yâr,
Aðlama, ne olursun !..