Her düþ/ünüþ kendini yiyip bitiren, gövdemizin asi coðrafyasýný kemiren doyumsuz bir kurttur, Her bahar yorgun gövdemizden aþkýn kuþlarý havalandýðýnda da, saatler kendini tüketen yokluktur.
Bizi bize anlatan bir menzilde Bizi bize öðreten acýlarlayýz Mirasyedi bir ömrün içinden gelip geçerken Kanamalý türkülerin ülkesi çok uzaktýr Gövdemizde yankýlanan aldanýþ yankýlarýyla Bu kocaman ömür hapishanesinde gülüm Ýçten içe çürür gideriz.
Aþkýn ilmeklerinden onlarca gecedir geçirdiðimiz Anlar biriktirip gönül defterlerimizin sayfalarýnda Hüznün ayraçlarýyla biz seyyah gezeriz Ölümsüz yakarýlarla bakma gözlerime Sensizlik nedir çok iyi bilirim Haylaz vakitler topla bana avuçlarýnda Gün gelir sensizliði de öðrenirim.
Býrakmayacak yakamý biliyorum sevda Mahþerin atlýlarý gibi peþimden gelecek hüzün Aþkýn duraklarýnda mevsim yine güz olacak Zamansýz içleniþlerin yer yataklarýnda bükülüp Kanamalý geceler geçireceðim.
Yok artýk eyvallahým bilesin Kýrdým esaretin paslý kelepçelerini Bir omuz arýyorum aðlayabileceðim Bir yürek arýyorum aþkýn denizlerinde Yorulmadan kulaç atabileceðim Bitti yüzyýllýk incinmelerim, Bir yýlkýnýn sýrtýnda düz ettim daðlarý Ýpe dizdim en doyumsuz anýlarý Heybemde kuru ekmek Dörtnal koþulardayým Nerede akþam, orada sabah Sevginin güneþli bahçelerinde Özlemine sarýlarak uyumaktayým.
Eski bir türkünün eþkýya kokulu daðlarýnda Ýçimdeki yaralý kaçaklarý sakla benim için Dudaðýma sür morfinli düþlerini Korkma aþk bakýþlým okþarken nasýrlý tenimi Gövdemdeki jilet yaralarý eski bir miadýn izi Dizginleme boþuna faili meçhul þiirlerimi Korkunun zembereðiyle kilitle ellerimi.
Hangi yana dönsem günlüðüm kanamalý yar Bir sevdanýn sarnýcýnda üþüyor kuþlar Yaþamýn seherinde çýðlýða durdu dilim Aþka yürümekten topuklarým kanýyor Aþtým acýnýn onulmaz surlarýný sabýrla Sesine sevdalý bir aþýk gibi Geleceðim bir gün yurduna.
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.