Ýçim acýsa da,
Yüreðim sýzým sýzým sýzlasa da,
Seni seviyorum..
Nasýl bir týlsým var sende!
Çok merak ediyorum..
Söyler misin bana;
En sevdiðinin baþý için..
Alllah aþkýna!
Bu asil sevgime, bir nebze olsun,
Karþýlýk göremeden.
Nasýl bir sevgi , bir aþktýr,
Bu benimkisi.
Bir de senden duymak isterim.
Sen de fikrini söyle.
“Mecnun misali”,
Seni sevmekten bir türlü vazgeçemiyorum.
Halbuki;
Minicik bir sevgi, görebilseydim eðer,
Nelere katlanýr, neler yapmazdým neler…
Aklýna ne gelirse say iþte,
Sayabildiðin kadar..
Sonum, daraðacý olsa bile..
Gözümü kýrpmadan,
Yürür giderdim, ölüme.
Son arzum sorulunca;
Avazým çýktýðý kadar,
“SENÝ SEVÝYORUM” der,
Yaðlý urganý, kendi ellerimle
Geçirirdim boynuma..
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.