Sen bu þiiri gözlerinde yaþlarla okurken Ben Ankaranýn belli belirsiz bir sokaðýnda sensizken Sen lokmaný dahi benle bölüþürken Kilometrelere meydan okuyan bir özlem benim ki..
Hediyeni böyle uzaktan vermek bu yýl payýma düþen...
Samsun aðlýyordu peþimden Ankarada bilinmez bi ayaz Sana yüreðimi söküp versem biliyorum yine az Yol bu dönmemekte var bulamamakta Baþýma birþey gelirse seni ne kadar sevdiðim yazacak avUcumda
Hediyeni böyle uzaktan vermek bu yýl payýma düþen...
Ne zaman düþecek olsan daha düþmeden siper ederdin kendini Sen haklýydýn, sana güvendim en az sevdim annem gibi Abla!Bir gün olurda sevmekten vazgeçersen beni Ölüm fermanýmý imzalamýþ olacaksýn bilki ...
Hediyeni böyle uzaktan vermek bu yýl payýma düþen...
SENÝ CANIMDAN ÇOK SEVÝYORUM ABLACIM BU ÝLK AYRI GEÇÝRECEÐÝMÝZ DOÐUM GÜNÜNDE MUTLU OL EÐLEN LÜTFEN TIPKI BEN VARMIÞIM GÝBÝ ...DOÐUM GÜNÜN KUTLU OLSUN BÝRTANEM... (ANKARA’YA GÝTMEM DOLAYISIYLA YORUMLARINIZA BÝRAZ GEÇ CEVAP ATABÝLÝRÝM LÜTFEN KUSURA BAKMAYIN ÞÝMDÝDEN HERKESE TEÞEKKÜR EDERÝM)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kübra er Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.