RENKLİ HAYATLAR

Sen yokken biraz daha ölüyorum ben.
Pembe bulutlara,mavi ,gri düþler yükledim.
Sonra yaðdýrdým avuçlarýna kalbimide býrakarak.
Kan kýrmýzýsý damlalar yine dudaklarýmda,
Yeþilimsi baharý bekliyor gözlerim,çay karasý gecelerde.
Sonra yine griye çalan gecemde kýzýlýmsý bir güneþ doðuyor,akça sabaha.
Þimdi sarýmtrak bir sokak lambasýnýn altýndayým.
Gök gürültüsü hüzünlü bir þarkýnýn son satýrýný andýrýyor.
Kulak versene birtanem ikimizin þarkýsýna ne kadar da benziyor.
Turuncuya doðru batarken güneþ kardelenlerde sönüyor.
Yine gün doðuyor sonra tüm renkler sen oluyorsun acýsýyla,tatlýsýyla.
Rengarenk oluyorum o an seninle.
Ben senin gökyüzün, sense benim gökkuþaðýmsýn oluyorsun.
Ben seni her renkte seviyorum.
Bazen mavi,bazen beyaz,
Bazen pembe olurken,bazen yeþil,
Hep sev,hep sevil
Ömür boyu sevildiðini bil...
Sosyal Medyada Paylaşın: