Ve
Terk Ettin Beni…
Gönlümün yârine kavuþtum derken,
Ummadýk bir anda terk ettin beni…
Ak düþtü saçýma vaktinden erken,
Dermansýz bir derde gark ettin beni…
Ýçerim yanýyor dýþarým sakin,
Kalmadý bir hükmü aklýn-idrakin.
Dün karþý karþýya geldik de lakin
Burnunun dibinde fark ettin beni…
Sefa sürmek varken yatýp dizinde,
Soldu hayallerim firkat güzünde.
Vuslatý olmayan aþk denizinde,
Elem gemisine çark ettin beni…
Farký yok zindandan sensiz mekânýn,
Yeri yok takvimde beklenen anýn.
Ömür vadisinde akan zamanýn,
Hüsran damarýna zerk ettin beni…
Beni bülbül gibi þakýtan sensin,
Çile çile hasret dokutan sensin.
Yüreðimden seller akýtan sensin,
Hicran diyarýna ark ettin beni…
Artýk istesem de geçemem senden,
Ruhuma yurt oldun göçemem senden.
Bir gölge misali kaçamam senden,
Bir düþün üstüne gurk ettin beni…
Bir tavýr takýndýn cevre aç gibi,
Aldýn gençliðimi bir haraç gibi.
Miadýn doldurmuþ bir araç gibi,
Kuytu bir köþeye park ettin beni…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.