Uzun süren kuraklýktan sonra Günlerdir içime yaðmur yaðýyor Tenimde sonbaharý hissettiren serin bir ýslaklýk var Gözlerimdeki gölde göveren kirpiklerim Hani ; Rahmet’in kutsallýðýndan utanmasalar Nerdeyse ‘’Dur artýk yeter !... ‘’ diyecek kadar yorgun Gece çýrýlçýplak Gece kâbus gibi karanlýk Belimi bükecek kadar, uzun bu gece. Ruhum ateþ çemberini kýrdýðýndan beri, Yanýk kokusuyla nicedir yollarda Sabýrla kabullenip zamana emanet ettiðim her þey periþan Yýldýzlarla bir türlü barýþmayan gönlümün Bitmeyen bu savaþýnda Deprem sonrasý birbirini acýmasýzca kesen çatlaklarýmdan sýzýyor can. Þimdi þevkâtle okþadýðým her baþýn isyaný var yüreðimde Bütün yaþanmýþlýklarýn, bütün piþmanlýklarýn Kendi ellerimle un ufak ettiðim zamanlarýmýn kini Ve hiç geçmeyecek sandýðým bu nefreti Gözlerindeki menekþe bakýþlarýna uzanmýþ Gamzelerinde açan güller Bir anda hepsini sildi götürdü… Þimdi mutlu bir rüyadan uyanmanýn Sýcaklýðý var içimde Yüreðimde garip bir telaþ Sanki bütün karanlýk dehlizlerimin kilidi kýrýlmýþta Kapalý kalan bütün odalarýma dolmuþ güneþ Ne hoþ, Her yer aydýnlýk, her yerde mutlu bir kalabalýk Dudaklarýmda þen þakrak kahkaha Þu baktýðým aynalarda Kadere çelme takýp Hýnzýr hýnzýr gülümseyerek Hayata göz kýrpan Benim galiba !
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hande HAGHGOUİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.