Med cezir uðrar durur yürek sahilime Her dalgada bir tipi tutar Yangýnlarým üþür
Âzalarým tutmaz olur Titreyen elim soður Kalbimin ritmi bozulur
Zamansýz yaðar yaðmurlarým
Bereketli topraklarýmý Çamurlu seller alýr Ve Konuþan dillerim lâl havasý okur Leblerim deryalarý içer Kanmaz olur Zemheriler ayaza durur Yanar vicdaným da Bir mahþer Ýçin için Kavurur da kavurur Ümitlerim harlanýr Cehennem ateþleri canlanýr Yanar özüm özümle
Hangi yana dönsem Kâbus kâbuslar içinde Göremiyorum önümü Sisli bulutlar gözümde
Mevsimler yok karýþtý birbirine Hazan gülleri dererim bahar içinde Güneþ üþütür kardelenlerimi Ebemkuþaðý doðmaz olmuþ Aysýz gecelerime On üç ay Bahçemde güller açardý Sevgi suyu veremedim Ne bahar var Ne de çehresi gülen Güller açtý
Yokluk yýllarýmýdýr ey Yusuf Kâbuslarýmý yor hayýr’a Kara zindanlarý sen öðrettin Züleyha gibi yanan bu kula
Yoksa çölleri sel mi almýþ Ey mecnun Leyla’nýn elleri olmuþ çamur Daðlarýn sisleri gözüne mi düþmüþ Ey Ferhat Suyun yolu þaþýrýr Þirinin dudaðý kurur Ey kerem yangýnýn nasýlda büyük Yakar deryayý Aslýyý kavurur da kavurur Tarihin dilin de yalan mý söyler sevdalar Býrak kavuþmasýn sevgi çölünde yananlar Mana iklimini bulur belki Bu aþklardan ibret alanlar Melek… 20/Eylül/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Ayhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.