Hayat çemberinin merkezi diye bildik Sonsuz yarýçaplar keþfettik yürümelerimizle Adý konulmayan merkezkaçlar yaþayarak Kýrýlgan zamanlara asýlmayý denedik Yüreðimiz elvermese de yaðmurla sýnanmaya Eylül günlerinin artýðý hüznü sarmaladýk Görmezlikten gelinen yanlarýmýzý koyduk ortaya Emanet taþýnýlan yüzlerimize aþina olmadan Ayrýlýþ haberiyle sarsýldý ruhum.
Hayatlar arasý benzerlikler oraný sabit kalsa da Kutlu paralellikler arz edilir sende dik kesiþen Sensizliðe taþýnan eþyürekler adýna Dikeylikten yataylýða geçiþ serüvenini Kendi kendine yaþar insan.