KÜÇÜKTÜM

Küçük bir kýzdým, daha sevmeyi bilmez aþký tanýmazdým.
Topla oynar iple atlardým
Çocukluðumu bile yaþayamadan sevdaya daldým
Hayatýmýn en güzel yýllarýný bir serseriye adadým
Sevdik birbirimizi delice, ayrýlýðýn adýný anmadýk senelerce
Bir gün… bir gün habersizce býrakýp gitti kimsesiz kaldý ellerim!
Çaresizdim çýrpýnýþlarým kendimeydi, kimseye duyuramýyordum
Bir sigaramý yakýyordum, bir de yolladýðý mektuplarý
Bir resmine bakýyordum birde pencereye,
Gelir diye söndürmedim odamdaki ýþýðý bile.
Acýyorlardý yýldýzlar halime, gökyüzünden kayýyorlardý birer birer
Ay gözyaþý döküyordu yeryüzüne, sevdamýza yakýlan bir aðýt oldu düþtü dillere
Gündüzümün güneþini çaldýlar, aydýnlýk dünyamý karanlýklara boðdular

Küçüktüm

Daha kalem tutmasýný bilmeyen ellerim efkar dolu sigaralarý tutuyordu
Biliyorum küçüktüm, ama yüreðim bir büyük sevdaya kollarýný açmýþtý
Küçüktüm hiç olmadýðým kadar
Þimdi yüreðim büyük, sevdam daðlar boyunda


SUSKUN ÞAÝR LEYLA
Sosyal Medyada Paylaşın: