Sonsuz boþlukta býraktýn umutlarýmý hep gidene uðradým bu karanlýk dünyamda Kalabalýk bir þehirde kaldým bir baþýma Söyle bu kadar sevmenin bedelimiydi bu ayrýlýklar
Ellerim kimsesiz kalmýþ tutan yok ki üþümelerimde kalbim ýssýz bir adaya dünüþtü sen gittiðinde Yoðluðun acýtsada direnirim ben sensizliðe unutma sende öleceksin bir gün, ayrýlýðýn son darbesinde...
SUSKUN ÞAÝR= LEYLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
sair-guzeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.