Bir Sonbahar Akşamı

rüzgar amansýzca dalgalarý okþar iken
aðaçlar da dallarýyla vedalaþýyor adeta
bir sonbahar akþamý...
ve eþgalim
bütün daðýnýklýðýyla
eþlik ediyor bu manzaraya
bir þeylerin eksikliðini tamamlayaraktan

az ilerde kavgaya tutuþmuþ
iki tinerci
ve ordan hýzla geçmek isteyen bir kadýn
elinde çantasýyla...
akþam üstüydü
ve henüz hava
tam olarak kararmamýþtý

derken bir çýðlýk koptu
tinerci çocuklar
çantasýný kapýp kaçmaya yeltendiler
kadýn her ne kadar direndiyse de
vedalaþmaktan baþka çaresi yoktu
aramýzda baya bi mesafe vardý
sanýrým yüz ile ikiyüz metre arasý...
her ne kadar koþturduysamda yetiþemedim
"ki bende savruktum o an rüzgarýn ellerinde..."

sonra oturup üç beþ kelimenin belini kýrdýk
meðer aylýðý da çantadaymýþ
ve üstelik kocasý da yatalak
kederli gözlerinden
ay ýþýðý sönmek üzeriydi
derken kalktý
ve rüzgarla bir oldu saçlarý
sesi kesilmesiyle adýmlarýnýn...

önce düzene
sonrada tinerciye ...
ama doðruya
tinercide bir kurban deðilmi...

bir sonbahar akþamý
ve rüzgar
usulca dövüyor
bütün aðaçlarý dallarýyla
dalgalarý da saymasak
dalgalarý...

birde eþgalim vardý eþgalim
bütün daðýnýklýðýyla
sahile vuran...








Sosyal Medyada Paylaşın: